आताशा अस का होत काही कळत नाही
शब्द आणि गंधाच नात काही केल्या जुळत नाही 

लिहायला बसल की
आठवतात हजार गोष्टी  

घर,मुल, अभ्यास, नवरा आणि नोकरी    

या सगळ्याचा विचार बाजुला सारून लिहायला बसल तर           

मनात येतो तो न आलेल्या कामवालीचा  विचार

 आणि अडचणीत टाकते ती
 असंख्य न सुटणार्या प्रश्नांची घरघर

खरच आताशा अस का होत काही कळत नाही

शब्द आणि गंधाच नात काही केल्या जुळत नाही

खूप ठरवुन
सगळ्या जाणीवा एकवटुन आज काही लिहायचच अस मनाशी बजावुन
जरी लिहायला बसलो तरी

मनातल्या  भावना  काही केल्या कागदावर उतरत नाहीत 

शब्द आणि गंधाच नात काही केल्या जुळत नाही 

पुर्वीच जग सगळ छान होत

वार्यावरच फुलपाखरू, अवचित आलेली पावसाची सर सारच कस मुग्ध करून जायच
दाटुन आलेले ढग आणि संधीप्रकाशाची हुरहुर सार काही मनातल्या कविला स्पर्शुन जायच 

आठवतो तो राग परिस्थितीवर काढलेला 

जळजळीत शब्दांनी कवितेतुन मांडलेला

आठवते ती लेखमाला काॅलेजसाठी लिहिलेली

असंख्य पुस्तके फक्त स्वतःसाठी वाचलेली

आवडलेल्या लेखकांची वाक्य वहीत नोंदून  ठेवलेली
आणि मोजकीच  पत्र मोजक्याच मैत्रिणींसाठी मनापासून लिहिलेली

सांगून खोटच वाटेल कदाचित पण  शब्द न सांगताच यायचे

 ओंजळभर सुख न मागताच देऊन जायचे 

आता मात्र सार काही निराळ

पुस्तक तीच  आणि फुलपाखरही  तीच पण
शब्दांना काही गंध येत नाही

वेडावुन टाकणारा सुर काही केल्या सापडत नाही 

शब्द आणि गंधाच नात काही केल्या जुळत नाही

शब्द आणि गंधाच नात काही केल्या जुळत नाही

आताशा अस का होत काही कळत नाही…